Opdrachtgever: Stichting het Nationale Park De Hoge Veluwe Uitgevoerd door: Albers Adviezen & Lantschap

Toelichting

Het echtpaar Kröller-Müller heeft in 1909 landgoed Hoenderloo gekocht. De jaren erna werden aangrenzende gronden aangekocht en ontstond het landgoed dat we nu kennen als het Nationale Park De Hoge Veluwe. In 1916 ontwierp architect H.P.Berlage het ontvangst- en jachthuis Sint Hubertus. Berlage werkte al enige jaren voor de firma Müller en Co. Hij werd niet alleen de architect van het jachthuis, maar – naar uit ons onderzoek is gebleken – ook van het park. Zijn visie hoe het huis in het historisch park zou komen te liggen gaf hij weer in drie grote perspectieftekeningen. Het huis was oorspronkelijk bedoeld voor de ontvangst van gasten en verblijf gedurende weekends en vakanties; maar sedert 1937 bewoonden de heer en mevrouw Kröller-Müller het huis permanent.

Perspectieftekening van H.P. Berlage uit 1916

Na het overlijden van het echtpaar – zij in 1939, hij in 1941- gaat de Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe het Jachthuis Sint Hubertus en park beheren met de doelstelling om het bijzondere huis en het park open te stellen voor het publiek. Het park, dat grotendeels in de jaren 1918 – 1922 is aangelegd, onderging na de Tweede Wereldoorlog diverse veranderingen. In 1947 werd door tuin- en landschapsarchitecte M. Ruys de lange border langs de grote vijver getekend; ook ontwierp zij een gemengde border voor de zijtuinen. In 1952 volgde het rechttrekken van de noordelijke toegangsweg naar ontwerp van de Heidemij en het buiten gebruik stellen van de westelijke weg. In 1976 werd een nieuw wandelpad dwars over de Schapenwei aangelegd met een brug om te kunnen oversteken naar de oude eikenlaan langs de Veentjes. Omdat er wordt geschaatst op de vijver, moest de brug open kunnen staan. Er is ook een doorgraving van een landpunt gemaakt, waardoor een eiland ontstond. Vervolgens werd in 1981 een plan gemaakt door tuin- en landschapsarchitect P. Blaauboer. Hij stelde voor een pad naar het noorden dicht te maken en maakte een beplantingsplan voor de tot dan toe open plek in het bos..Toen daar het beeld van de filosoof werd geplaatst kreeg deze plek de naam Meditatietuin. Door Bureau Bakker en Bleeker is de vormgeving en beplanting van deze tuin herzien volgens een plan uit 1986. Ook sindsdien zijn de borderbeplantingen nog regelmatig gewijzigd.

In het rapport is de tuingeschiedenis uitvoerig beschreven en zijn aanbevelingen gedaan voor de verdere ontwikkeling van het park, waarbij de uitgangspunten van de oorspronkelijke aanleg van Berlage richtinggevend zijn.

Publicatie

Lucia Albers & Adriaan Haartsen, 2008. De parkaanleg bij Jachthuis Sint Hubertus. Rapport Albers Adviezen Historische Parken.

Omstreeks 1920 werd begonnen met de aanleg van de tuinen, grotendeels uitgevoerd door werklozen uit Arnhem. Voordat er kon worden geplant , moest er een laag zwarte grond worden aangebracht.	Het Pomphuis, ontworpen door architect Henry van de Velde, was bedoeld om het water in de vijvers op niveau te houden.
Ontwerp (1952) van de Heidemij voor de tuinen en de westelijk oprijlaan (Gelders Archief 0909-493)	In 1967 werd een nieuwe waterloop gegraven om een eiland te creëren

Plattegrond St Hubertus